Oneerlijke mensen zijn niet te verzekeren

Een sterk staaltje fraude dat ik eind vorig jaar tegenkwam in de krant: Koop goedkoop een auto met flinke schade en geef die schade niet op bij het afsluiten van de verzekering. Rijd de auto vervolgens total loss tegen een boom en je vangt de dagwaarde bij de verzekeraar. Ongelukken in scène zetten, het gebeurt vaker. Dat kost de verzekeraars naar schatting jaarlijks honderdduizenden euro’s. Alhoewel, kost het de verzekeraars wel geld? Op het eerste gezicht wel, maar als je verder kijkt zie je dat die verzekeraars deze onkostenpost direct doorsluizen naar de klant. Die moet een hogere premie betalen. Ofwel: met fraude heb je uiteindelijk alleen jezelf en je medeconsumenten.

Solidariteit is weg

Laat ik het illustreren aan de hand van het volgende voorbeeld. Stel er is een straat in een willekeurige stad in Nederland waar de inwoners besluiten dat ze geen verzekeraar nodig hebben. In plaats daarvan gaan ze het zelf doen. Iedere inwoner van de straat doet twintig euro per maand in de pot. Als er een inwoner schade heeft, wordt deze uit de pot betaald.

Een prima systeem, dat valt of staat met de integriteit van de inwoners, want als er oneerlijke inwoners zijn die op frauduleuze wijze geld uit de pot claimen, komt het systeem in gevaar. Het kan alleen blijven bestaan als de andere inwoners meer geld in de pot stoppen. Ook inwoners van de straat die meer risico nemen dan de rest brengen het systeem in gevaar. Die buurman die altijd met vier glazen bier op gaat rijden, zou die eigenlijk niet meer in de pot moeten doen dan de rest? Of die man die altijd te hard rijdt?  Mogen ze eigenlijk nog wel meedoen?